Niemand zijn

ik deel warmte
aandacht en attenties
maar krijg geen
bevestigende blik

wel ogen die
niets anders zien
dan lege vertes slechts
gefocust op het eigen ik

hun lente is geweest
het grote feest van zomer
heeft de geest gegeven in
de herfst van het virtuele leven

nog maar 50 tinten grijs
voordat wit zal overheersen
in gelijk zijn aan elkaar
niemand zijn is dan niet raar