Heerlijke euforie

ik heb in een zon gekeken
zag schaduwen en handen bewegen
in een feilloze regie van de geest

sloot langzaam mijn ogen
zij maskeerden hun woorden
met steriel latijn en vitaal gaas

zij roesden mijn emoties
naar een vrolijker niveau
kende de valkuil die daarin school

wist dat ik ooit weer zou landen
misschien vloekend en tierend
maar altijd in lieve en warme handen

wilde later niet ontwaken
in heerlijke euforie nog verder slapen
helaas bleken de engelen op

toen zuster truus mij efficiënt en
uiterst snel deed wakker worden
door haar lach met de grote oren