Feel the darkness building

alles is koud en leeg
kleurloos en donker
terwijl ik die zoveelste traan wegveeg
wachtend tot iemand het opmerkt

mensen zijn blind
zien alleen het omhulsel
maar wat er zich diep vanbinnen bevindt
dat zien ze niet

zoveel mensen dragen een masker
verscholen achter een gemaakte glimlach
vanbinnen gaat er van alles verkeerd
de duisternis stapelt zich op

ze vallen steeds dieper
in dat uitzichtloze gat
er is niemand die luistert
niemand die het ziet

een wereld vol met mensen
maar humaan is het niet
als je je zo alleen kunt voelen
in een kamer met zoveel mensen

wat is de zin van het leven
wanneer je nooit eens kunt genieten
genieten van mooie dingen
die de wereld ons te bieden heeft

de zon op je huid
het zand tussen je tenen
de geur van het bos
het gefluit van de vogels

dat is waar ik heen wil
even niemand om me heen
ze begrijpen me toch niet
en proberen het niet eens

ik wil mijn hoofd leegmaken
leegmaken van al die duistere gedachten
want het leven kan zo mooi zijn
en ik mag er zijn