In witregels

ik heb altijd
een open boek
willen zijn

met dansende letters
op vrolijke muziek
een kaft waarvan je geniet

vaak ben ik begonnen
een eenvoudig lied maar
de woorden klonken niet

de lach heb ik
uitvoerig beschreven zonder
echte warmte in het leven

papier en pen gaven
wel contouren aan helaas
zonder de pijn in mijn bestaan

ze zijn ontbloot van
de belangrijkste emoties
die ik in witregels goot

de bladzijden zijn leeg
het boek mocht er niet komen
ik lijd alleen in mijn dromen