Het zijn van tegenpolen

ik voelde zon
maar zag hoe
wind vriezend door
de schaduw gleed

je warme ogen
namen me mee
ik pakte je handen
wist de kou die jij leed

lichaam spreekt
zonder woorden
de taal van samen
in elkaar bekoren

liefde en verdriet
dansen leven in balans
als een lentezon die vriest
in het zijn van tegenpolen