Licht ontspoord

soms draai ik rond
hebben woorden kop nog staart
rollen zomaar uit mijn mond

het lijken zinnen
maar verbinden doen ze niet
gaan steeds meer fragmenteren

hun betekenissen derangeren
brengen chaos dichterbij
vergroten afstand tussen jou en mij

licht ontspoord
kijk ik om zie jouw gebogen rug
als stootblok tegen hevige compassie

kan niet meer terug
ben in dit onbekend station beland
kan alleen vooruit of blijf gestrand