Buitenbeentje

ik zag ze lopen
miste in alle
ogen een lach

hun trekken
proportioneel gericht
op het begin van de dag

gestuurd door een
innerlijke kracht
stemmen zij op elkaar af

alleen buitenbeentje
terug van een woeste nacht
detoneert het gezag

geeft de lach
weer wat ruimte
ja hij was het ook zat

maar wordt genegeerd
door de kudde met haast
hij zit ernaast voor vandaag