Leven als feest

ik zag je
verschijnen
zomaar op
de oprijlaan
ineens tussen
de bomen staan

je kleding had
al iets bekends
onmiskenbaar
was de gedateerde
modische snit
van je hele outfit

je lach
formuleerde de tijd
van mijn baby zijn tot
jouw verscheiden
ik ben altijd bij je geweest
in een leven als feest

nu na al die
jaren zie ik jou
herinnering vergarend
in een lach naar mij
juist in het onmogelijke
kozen jij en ik voor wij