De gulle lach

ik heb nooit in
mijn schaduw gepast
overal waar ik
keek stond er
slechts een farce

een donkere vlek
soms uitgerekt
maar niet
herkenbaar uniek
op de grond gelegd

de enige volger
die ik had bleef
godzijdank mijn
spiegelbeeld dat
steeds mijn redder was

zij is mij immer
trouw gebleven
ondanks alle
mankementen die ik zag
was er altijd de gulle lach