In warmte neergevlijd

was jij het blad
dat alle herfsttinten gaf
in dwarrelende vlucht

nog even
met wat zon en regen
uit een dreigende lucht

de uitstekende oogst
schitterde nog zomer aan
het einde van de regenboog

na maanden zonnestralen
kwam kou de kleuren halen
voor zijn eigen herfsttapijt

jij had je loom
in warmte neergevlijd als
laatste stukje paradijs

de pracht die jij
in kracht gedragen had
droogde als beeldschone bloem

een eeuwige herinnering
aan de bijna scheppingsdagen
van dit volmaakt seizoen