Een lief entree

je keek me aan
de glimlach brak
het kwetsbaar ogenblik

waarop wij nog niet
hadden besloten
hoe verder te gaan

de toegestoken hand
een lief entree
je nam me mee

om tijd te winnen
voor het garen dat jij
dacht te spinnen

waarmee jij de klus
wilde klaren van
weer opnieuw beginnen

jij spon vals
verdikte de draad
tot de helft van de maat

waaraan zelfs bij het
weven nooit een lang
bestaan werd gegeven