De olijvenrust

de platte schaal
een grijze bokaal
met water

witte doeken in
het donkergroen
van de olijvenrust

de tuinen van
gethsemane in het
voetenwas ritueel

de groep is compleet
als hij met hen
spreekt en samen eet

waarbij ieder van
de woorden schrikt
die hij tot judas richt

hem is niets menselijks
vreemd als hij dit wetend
judas meteen al heeft vergeven