Scherpe kantjes

hij was hoekig
maar zij wist
zijn scherpe kantjes
zacht af te vlakken

met tijd
politoerde zij de
mooiste vlammen die
zijn innerlijk verwarmden

in zijn vrijwel
ontoegankelijk doolhof
kende zij de wegen
uit zijn turbulente leven

de buitenkant
bolstert nog altijd ruw
maar zijn ogen zijn
rustig warm en zacht

in samen bloeit
genegenheid en kracht
om de wereld te laten zien
dat liefde prioriteit verdient