Een volgende groet

ik voel
onuitgesproken
verdriet maar
zie het niet
in ogen die
bewogen kijken
naar beelden die
zij niet begrijpen

het zijn
kamers waar
stukjes bestaan
langs elkaar
leven zonder
samen te zijn
ieder op zijn
eigen terrein

waar het
ego mankeert
desintegreert
naar waaruit
het is ontstaan
terug met zucht
zonder vloek tot
een volgende groet