Kushandjes

ik hoorde
de muziek van
stukjes leven

zij waren op
wonderlijke wijze
met elkaar verweven

in een melodisch
format dat hoofd en bijrol
geen onderscheid gaf

waar kushandjes
het klavier streelden
als de bariton warm zong

daar klonk de triangel
indringend luider
dan de grootste trom

maar bovenal
waren het de lach en
twinkelende ogen

in gezichten omdat
zij het verhaal beleefden
en de toekomst al wisten