De eerste mist

zacht vluchten
dromen voor mij uit
ik hoed ze als
makke schapen
de wolletjes maken
nauwelijks geluid

ze lichten op
in ondergaande zon
hun vachten kleuren
fragmenten uit
delen van de dag toen
zon nog warmte had

nu ademen zij
wolkjes lucht waarin
fantasie creaturen op
de vlucht doet slaan
en dieren rusten gaan
in hun eerste slaap

zacht blatend en
verdwijnend in het
laatste rood schurken
zij lichaamswarmte aan
elkaar terwijl de eerste
mist naar dromen gist