Kip met de gouden eieren

ik sta te liften aan de snelweg naar mijn ziel,
simpelweg omdat de oude ik me niet meer beviel,
in mijn eigen gecreëerde nepwereld was ik koning te rijk
maar de persoon in de spiegel is niet diegene op wie ik lijk
alles was nep, vriendschappen gekocht
maar dan zonder ze te kopen
ik besef ik moet deze weg alleen belopen
speelde verstoppertje.
maar had niet eens door dat niemand me nog zocht
de weg is eenzaam en verlaten
niemand komt langszij, niemand om tegen te praten.
de kip met de gouden eieren is inmiddels geslacht en opgegeten
en langzaam vervolg ik mijn eigen pad pad
mijn trots goed ingepakt tot ik weer trots kan zijn
want nu is mijn leven weer echt; en alleen de mijn
bepaal ik voortaan zelf wie ik als mijn vrienden kies,
en wie mijn echte vriendschap waard kunnen zijn
en wie ik ben zal ik nooit meer vergeten
zodat ik mezelf ook nooit meer kwijt raak
en mezelf nooit meer verlies zeker te weten.