Zonder levenspijn

je streelde
het blond
gaf een lach
aan hun mond
ving de
blikken van
al die ikken
in de dop

jij speelde
verdeelde
heerste zonder
dissonant
want in hun
vertrouwen op
jou was geen angst
die benauwde

ieder gaf
open en lief
wie hij was
wat zij deed
of had zonder
enig vergelijk
omdat samen
verschillen vergat

idyllisch
de sfeer die
er was zij gaven
zoveel meer in
deze magische
momenten van
intens samenzijn
zonder levenspijn