Huilden ontroering

zij streek muziek
maar snaren
ontstemden de noten

klankkast en
strijkstok kraakten
ongelezen bladmuziek

vaak hebben wij
van haar weergaloos
subtiele touche genoten

maar nu was er geen
moment suprême
in droevige dissonant

geen plezier
een symfonie van
verfrommeld papier

zij heeft zich
hernomen in een
gepassioneerde prelude

waar ziel en
zaligheid zich in gave
klanken manifesteerden

wij applaudisseerden
huilden ontroering na haar
vernieuwend proberen