Juist die pijn

het kijken
is anders geworden
een intens begrijpen
maar dan zonder woorden

waar begrip
altijd de lach kleurde
is nu de blik het
nieuwe gebeuren

wij zijn terug
kunnen niet meer
over de brug komen
om samen te dromen

het afstand
houden raakt ons
tot in het diepst
van onze ziel

daar waar ieder
zijn essenties heeft
geborgen tegen
grote en kleine zorgen

in dat niet meer
mogen delen lijkt
het alsof de ander ons
niet meer kan schelen

juist die pijn
kent geen medicijn
alleen op de wereld
moet afgrijselijk zijn