Niemandsland

ik warm me
altijd als ik het
vuur in je ogen
zie branden en

kleine vlammetjes
opkomend uit de
rood smeulende gloed
hun dansjes maken

dan even rust
weer oplaaiend tot
hun brandstofhonger
eindelijk is gesust

soms gaat het fout
dan knettert en sist
venijn het gebrek
aan voedingskwaliteit

loeien grotere tongen
sproeien vonkenregens
ongecontroleerde hitte
tot de spikkels stikken

in het verboden
niemandsland omdat
heden en verleden in
doven niet hetzelfde beloven