Ik ben de nieuwe dag

Dan staar ik uit mijn raam te bedenken,
waar begin ik eigenlijk aan?

De lucht die steeds paarser doet lijken
en wolken die hun zicht verkleinen
Ik zou eigenlijk met hun mee willen gaan.

Ik zou willen verschijnen in de nacht
want donker en onzichtbaar is veilig
en verleidelijk voor wie niet meer kan.

Het licht zou verdwalen en daarbij de hoop
Maar als ik mij aan de nacht zou geven
wie begint er dan de nieuwe dag?

Ik kijk weer uit mijn raam en besef
Door mij begint de start van
hoe ik voel, hoe ik handel, hoe ik denk.

En dat ik gewoon een mens ben
die van de dag,
niet de nacht kan maken.