Uit warme kelen

ik heb voor jou
koren kleuren
laten zingen
daar waar aan
het prille groen
de mooiste
tonen ontloken

zo dirigeerde wind
als speels kind
de nieuwste loten
naar de schatkamer
van melodieën
waar zij op de knieën
zwarte aarde hurkten

later slagerden
de koren in volume
toen het kleurenlied
zijn specifiek klank
ritme kreeg in gezangen
die de prielen kweelden
uit warme kelen