Zonder woorden

ik zag
hun ogen
zij trokken mij
naar boven
maar ik kon
nog niets

lachte wat
bewoog spastisch
armen en benen
ik moest toch
antwoord geven
want het spelletje

lokte meer
en beter
bewegen uit
samen met horen
en geluid zodat
ook oog- hand

coördinatie
steeds beter
op elkaar
werd afgesteld
we waren
complex vooral

zonder woorden
konden wij
elkaar moeiteloos
begrijpen door
eenvoudig naar
de ander te kijken