Mijn apocalyptische zucht

ik zie je
in het landschap
opgaan als jij
buiten loopt
met een lach
op je gezicht

als het licht
zich concentreert
op jouw komst
openen zij hun
bloemen in de verte
en rechten de stelen

om tussen velen
jou beter te zien in
minieme bewegingen
schoonheid details
die alleen de insider ziet
als wonder van de natuur

stille communicatie
tussen natuur en mens
in prachtige bloemenpracht
maar ook in het zacht
raken van de wind aan
de wolkfiguren die

spelen met stralend licht
van de warme zon in het
blauw van de lucht
begeleidt door mijn
apocalyptische zucht dat
dit vergaat en verbrand