De wolf ontbrak

ik droomde onder
ruizelend blad dat
de warmte van de
zomer nog een prettig
soelaas gaf

luisterde naar
de seizoenmuziek
die uit een eeuwig
repertoire
was opgediept

daar tussendoor
ploften de bellen
uit het pikzwarte ven
hun methaan uit de
giftig rottende bodem

ik zag de ogen
goedgemutst tussen
het hoge gras en
laag struikgewas van
de kleine mannetjes

op het lichtgroen mos
van de borders rond
het watertje trippelen
elvenvoetjes en vroeg
het publiek om meer

na een lief applaus
en veel vleugelgeritsel
was alles klaar voor de finale
alleen de wolf ontbrak
die zou de vos wel halen