tranen

De sluwheid waarmee je de kamer binnensluipt
en me helemaal overweldigt met een gevoel
van over-emotie

Je beschermende muur die langzaam afbrokkelt
op de seconde waarop je beseft
waar het op staat

Wanneer je eeuwige lach verdwijnt
als sneeuw voor de zon
Het gevoel van oneindige leegte medogenloos
wordt volgepropt met
een dosis water van de kostbaarste soort,
overloopt op de plaats waar je ogen zitten