Mensen zeuren,
Steeds meer en meer,
Want alles, ja alles,
Doet zo'n zeer,
Dan kom je iemand tegen,
Die bijna altijd lacht,
Iemand die niet zeurt,
Maar op een oplossing wacht,
Met een hart van goud,
En een ijzeren wil,
Houdt ze nog steeds vol,
Maar bereikt niet veel,
Want ze zeurt of tiert niet,
Om die verschrikkelijke pijn,
Zo'n krachtig persoon,
Dat zou ik willen zijn,
En dan zit ik zelf,
In zo'n situatie,
Dan begrijp ik vanzelf,
Al haar frustratie,
Ik zie opeens,
Al haar moed,
En voel haar pijn,
Ontzettend goed,
Want zonder zeuren,
Kom je echt nergens,
Maar voor het tieren,
Ligt bij haar de grens,
Ze gaat weer verder,
Ze zeurt weer niet,
Maar ik voel nu,
Al haar moed en verdriet,
Want ze gaat door,
Zonder een stop,
Verder en verder,
En het is nog niet op,
Maar sterk zijn,
Is niet meer goed,
En krachtig is degene,
Die het foute doet,
Maar voor die persoon,
Met zoveel verdriet, moed en pijn,
Zou helemaal geen afkeer,
Maar alleen respect moeten zijn.