Bedreigd
Het woord doet pijn in mijn hoofd.
Woede, angst en verdriet gaat gelijkertijd door me heen.
Gedachtes komen, ik ben voor even verdoofd.
Niemand moet tegen mij praten,
ik moet alleen zijn of alleen hem kunnen zien.
Om het woord te kunnen horen.
Want alle vreselijke dingen krijg ik weer te zien.
Ik druk mijn handen op mijn oren.
Want het woord doet zo'n pijn, ik huil en huil.
Zachtjes dat wel want niemand mag komen.
Want ik moet flink zijn, dat moet van mezelf.
Maar hoe erg ik het ook probeer de tranen blijven stromen.
Het wordt steeds moeilijker om dat vrolijke meisje te blijven.
Steeds lastiger om er niet aan te denken..
Denken aan alles wat er is gebeurd..
Het woord bedreigd spookt door mijn hoofd.
Het woord dat mijn leven heeft veranderd.