Ze dachten een maagzweer,
en toen noemde ze dat woord weer.
De zoveelste keer in ons leven,
de grond gaat ervan beven.
Meneer, u heeft kanker,
u zult nooit meer beter worden.
Het doet zo ongelofelijk zeer,
je was niet altijd even vriendelijk.
Maar dit heb je niet verdiend!
Nooit niemand verdiend zoiets.
Je gaat dood, en je bent niet de eerste in mijn leven.
Ik kan je nog niet missen.
Je bent mijn opa voor altijd.
Nog geen 61 jaar en nu deze diagnose..
Het is te gek voor woorden!
XXXXX Je oudste kleindochter