Met brandende tranen in mijn ogen..
en met een verbroken glimlach op mijn gezicht
kijk ik terug naar alles wat nu zover achter mij ligt..
Het is allemaal al lang geleden..
voor mijn gevoel gebeurde het pas net.. ik ben nog niets vergeten..
Heb het nog steeds niet aan de kant gezet...
Gedachten aan mijn zorgeloos verleden doen mij zo ongelooflijk veel pijn..
Het is dat vrolijke meisje met stralende ogen..
Waarnaar ik van verlangen schrijn..
Ik kan het maar niet los laten, zoveel herinnert mij er aan..
Het is net een boek.. waarvan ik de laatste bladzijde niet om kan slaan..
En ik doe elke dag mijn best om het een plekje te geven..
Om het stukje voor stukje los te laten..
En vooruit te kijken in het leven...