Ik loop hier alleen.
Helemaal niemand om me heen.
Geen huis, geen geld, geen familie, geen vriend.
Waar heb ik dit in hemelsnaam aan verdiend.
Diep in de nacht, stromen mijn tranen langzaam over mijn wangen.
Ik heb niks, ik kan niks, alleen een beetje verlangen.
Verlangen naar toen, met dat grote huis.
Toen had ik pas echt een thuis.
Ik kan alleen maar schreeuwen.
Schreeuwen van angst.
Alleen zijn, het duurt wel eeuwen.
Blijven wachten, wachten duurt het allerlangst.
Vrienden, kom terug!