Wist je nog, pap, dat je me altijd optilde en in de kerstboom hing.
Totdat je, toen ik 7 jaar was, weg ging.
Jij kon er ook niks aan doen.
Ik mis je nu en nog steeds net zoveel als toen...
Ik wou dat ik je terug kon halen, maar dat lukt niet.
Eerst dacht ik dat je ons zomaar in de steek liet,
Ik begreep het eerst niet zo goed.
Eigenlijk kan ik nog steeds niet begrijpen waarom.
Af en toe denk ik dat ik je van boven hoor roepen, 'kom'.
Maar dat wil je denk ik liever niet, want dat doet onze familie nog meer verdriet.
Ik hoop dat je het begrijpt van zondag en ik hoop met heel mijn hart dat ik snel naar boven mag.
Je wilt echt niet weten hoe erg ik je mis en dat ik je snel wil zien.
Want ik wist wel dat ik soms fout zat, maar dat ik je daarom zo lang niet zou zien.
Ik hoop dat je alles wat ik in me leven hebt gezegd zal onthouden en dat je alles ziet..
Want jou vergeten doe ik echt niet!
Love you, daddy. Miss you..