Al een tijdje voelde ik me alleen
Want iedereen had een vriend om zich heen
Ik dacht dat ik altijd alleen zou blijven
Op een gegeven moment begon ik mijn emoties op te schrijven
Ik voel en zie een traan op mijn wang
Als ik in de spiegel kijk word ik langzaam bang
Bang om mezelf niet meer te herkennen
Ik wil niet langer voor mijn angsten wegrennen
De grote uitdaging wil ik aan gaan
Want ik wil hier niet alleen blijven staan
Boos word ik omdat ik nog alleen ben
Dat is ook de reden dat ik nog steeds wegren
Eindelijk na lange tijd ben ik blij
Nu voel ik me vrij
Ik heb op dit moment veel plezier
Dat mag ook wel hier
In de spiegel zie ik een zie ik een persoon vrolijk en blij
Die persoon die lijkt op mij
Twee verschillende personen
Die in het zelfde lichaam wonen
Samen met mijn klas gemaakt, zelf had ik het soms anders gedaan.