toe maar, schreeuw maar
schreeuw maar, ik wil dood
toe maar, sluit je ogen
toe maar, doe maar een ander pijn
niet meer zal je de tranen zien
die vallen als jij ter aarde
wordt gelaten, toe maar, doe maar
wat kan jou dat nou schelen
jij bent er niet meer
de pijn die achter blijft
hoef jij niet te verdragen
denk nu maar, mens, wat klets je nou
nou, denk dat maar
ik laat nu een traan voor hen
die de dood
ongevraagd kwam kussen
voor hen die moesten gaan omdat ziekte tol kwam eisen.
stikten in verdriet
omdat ze wouden leven met hun zorg en pijn.
huilden om hen
die ze ongewild moesten verlaten
omdat ze wisten van de pijn
die er bij sterven
wordt achter gelaten
toe doe maar