Er zijn tijden dat ik me alleen voel...
Dan ben ik zo eenzaam en dan is er niemand die me begrijpt...
Het lijkt wel alsof de wereld en de mensen erin mij buitensluiten...
Op zulke momenten trek ik me dan terug in mijn kamer en sluit ik alles buiten...
Want dan kan ik tenminste doen en laten wat ik wil..
Niemand die mij iets verbiedt...
Alleen in mijn kamer kan ik mijn gedachten vrij laten
en ben ik de enige die mezelf begrijpt en mezelf niks verwijt...