Als ik 's avonds door het raam zit te staren,
ben ik bang om wat komen zal.
Ik denk dan bij mezelf,
waarom is het leven voor mij zo streng?
Vermoeid en uitgedoofd, denk ik enkel.
Maar heb nog even de moed,
mischien zal ik die kanker overwinnen
die ik draag diep van binnen
en mag ik simpel geluk even ervaren
en het stevig in mijn hart bewaren.