Waarom voel ik me vaak zo rot
Waarom ga ik van binnen kapot
Waarom is er niemand die het ziet
Dat ik verteerd word door verdriet
Waarom denk ik aan de dood
Waarom geef ik mezelf niet bloot
Misschien omdat het leven me heeft geleerd
Dat zodra je begint te klagen
Doe je alles bij íedereen verkeerd
Dus ik schreeuw het niet van de daken
Maar ik ontken dat het bestaat
Dit gevoel onderdruk ik
Je hoort mij niet zeggen:
Ik ben zat van deze eenzaamheid
Van mijn meeste keuzes heb ik spijt
Elke dag ben ik verdrietig
Ik voel me ontzettend nietig
Ik ben een onzeker wrak
Ik ben verschikkelijk zwak
Maar jij....
Denkt dat ik niet snel zal liegen en bedriegen
Denkt dat ik schreeuw wat ik voel
Als ik boos ben, men het krijgt te horen
Dat ik me door niemand laat storen
Als ik boos ben probeer ik het wel even
Maar ik heb je altijd bij voorbaat al vergeven
En verder blijf ik stil....
Je zal nooit te horen krijgen wat ik wil
Ik denk dat ik je honderd procent vertrouw
En onvoorwaardelijk van je hou
En al lijkt het alsof ik je soms niet nodig heb
Ik beloof je één ding
Ik laat je nooit in de steek....