Ik vecht omdat jij niet voor onze gevoelens kan gaan...
Ik had zoveel met je willen doen en delen...
Ik mis je keer op keer en meer dan ik je ooit zeggen kan...
Mijn hart is gebroken...
Ik moet verder al weet ik niet hoe...
Het liefst zou ik gaan slapen en dromen over jou
Maar als ik dan wakker wordt is die droom voorbij...
Waarom doet dit zoveel pijn?
De tranen biggelen over mijn wangen elke dag weer...
Ik weet dat het zo mooi had kunnen zijn...
Maar het mooiste gevoel tussen deze twee mensen wordt verboden...
Het hart kijkt niet naar huidskleur, geloof, afkomst...
En dat zouden mensen ook niet mogen doen...
Ik mis je en ik zal daarmee moeten leren leven...