Ze stond er alleen voor,
Ze wist niet wie ze was.
Dat ze haar zelfvertrouwen verloor,
Stond ze voor de spiegel.
Ze zocht naar antwoorden,
Waarom ze werd gepest.
Wat ze elke dag moest horen,
Dat ze gewoon te anders was.
Tranen glijden over haar gezicht,
Het deed haar pijn .
Ze wist wat ze haar hadden aangericht,
Waarom moest ze nou, dit meisje zijn.
Toen veranderde ze alles aan zichzelf,
Haar anders, andere kleren, hoeveelheid make-up op.
Ze voelde ze zich niet zichzelf,
Maar zo werd ze wel geaccepteerd.
Haar moeder vroeg waarom ze dit had gedaan,
dat ze vroeger mooi van zichzelf kon zijn
Waarop het meisje antwoordde:
Het gaat er niet om hoe ik vroeger er uit zag
Het gaat om nu
Dat ik er bij hoor
En dat ik nu word geaccepteerd