Alsof je er gewoon nog bent
zo gaat het leven door.
Alsof iedereen moeiteloos went
een lege plek
een definitief vertrek.
Aan een ziel die voorgoed haar adem verloor
Alsof je lach nog hoorbaar is
zo luister ik gedachteloos.
Alsof ik jou maar even mis
uren misschien, dan jou weer zien,
niet zo verlaten, zo uitzichtloos,
geen droom die overblijft.
Terwijl jij in een koele blauwe lucht onomkeerbaar
steeds verder weg van mij drijft...