sluiten
print

We zullen je nooit vergeten

Ik loop naar buiten
tranen over heel mijn gezicht
Ik weet nog precies hoe je naar me keek
maar nu zijn je ogen dicht

Tranen lopen over mijn wangen
langzaam naar beneden
Ik ben nog steeds aan het verlangen
hoe het was als jij er weer zo zijn

Ik loop nu buiten
ik kijk wat in het rond
De vogels fluiten
maar geen bekende lach op mijn mond

Zal die lach ooit nog komen?
Nu jij ver weg van ons bent gegaan
Ik kan er alleen over blijven dromen
Je bent aller mooiste sterretje, hoog aan de volle maan

Karen, we zullen je Nooit vergeten

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl