ben het huis binnen gegaan
dat ik een jaar eerder
heb moeten verlaten
zonder praten
want een afscheid
was me niet gegund
moest de wereld in
met een lijf vol strijd
samen leven met zijn ongelijk
heb de ramen geopend
kamers verfrist met
vertrouwen dat ik zo heb gemist
er was geen drempelvrees
voelde het warme welkom
alsof ik nooit was weggeweest