Stil lig ik te luisteren
Luisteren naar de wind
Waarin ik stemmetjes meen te horen
Van mijn beider kind
Twee lieve stemmetjes
Als engeltjes
Gehuld in goud
Ach..waar ik zoveel van houd
Waarom ben ik jullie kwijt?
Rachel, Soraya, zo snel al
Ik mocht niet jullie mama zijn
En ik verga van de pijn
Twee kindertjes, verloren
Met mijn zeventien jaar
Ik wil ze zo graag knuffelen
Ach..nog even maar
Ik zal jullie niet zien opgroeien
Als twee mooie meisjes
Ik zal jullie niet zien opbloeien
Jullie zingen je wijsjes
Nu lig ik dan stil te luisteren
Met tranen in mijn ogen
Kan het niet geloven
Dat jullie zijn daarboven
Eerst kwam Rachel,
Wat was ik blij
Ik kon verder met jou aan mijn zij
Maar jij mocht niet blijven
Een paar maanden later Soraya,
Met een hartje van goud
En je mag nooit vergeten
Dat mama van je houd!
Jullie moesten beiden gaan
Beiden het leven laten
En ik... kan er niet over praten
Dan zal ik vergaan
Dus ik lig stil te luisteren
Te luisteren naar de wind
Ik hoop voor jullie beiden
Dat je rust en vrede vindt.
Kusje van mama..ik hou van jullie! (L)