sluiten
print

Vastgeroest in denken

in haar oude huid
ligt ze
vastgeroest
in denken

aan vroeger

toen jonge huid
werd begeerd
ze kon niet
vergeten

noch vergeven

ze maakt
van iedere
eenzame nacht
vroeger

haar huid, nu
rimpelig
en oud

ergens klopte
dat niet
vond zij

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl