ik zag je
op de tak
koppie wat scheef
jij had alles wel gehad
vleugels die
niet wilden vliegen
voortijdig gestreken
door kaalheid en pijn
de zin in het leven
was je al even vergeten
omdat slapen rustiger
bleek dan ontwaken
toch laat je nog
het koppie niet hangen
in een intens verlangen
om bij ons te zijn