sluiten
print

Valt als een wit gordijn

herinneringen sneeuwen
nog niet erg hard
maar wel gestaag

de zuivere kristallen
die het binden
blijven helaas erg vaag

ze stuiven en dansen
ongrijpbaar door wind
speels als de lach van een kind

alleen in luwte
verpakken ze langzaam het zijn
binden is moeilijk te vatten

vragen blijven niet
aan het antwoord haken
onzekerheid valt als een wit gordijn

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl