het was geen houterig bewegen
zijn stem sprak aan
soms liet hij de lijntjes gaan
jij hebt in je leven
nooit de ruimte gekregen
die jij zo nodig had
touwtjes werden kort gehouden
in het ontbreken van vertrouwen
kon jij de grenzen niet bereiken
om jezelf te verrijken
in ontwikkeling en groei
de snoei voorkwam jouw latere bloei
weer hoor je de stem
de draden zijn al lang verbroken
maar in het lopen blijf jij zijn marionet