jij hebt
bloemen bestoven
hun zaden geraapt in
het oogsten van zomers
nog herfst zon
door aangeslagen ramen
jij vouwt rustig de handen
in warme stilte samen
terwijl stofjes dansen
in schuine banen licht
overpeins jij de kansen
waarvoor je bent gezwicht
soms wat gelaten
over zaken die jij
niet hebt kunnen maken
strevend naar evenwicht
zij vonden jou
met een lach op je gezicht
ogen ontspannen
op een hemelse verte gericht