Er was eens een meisje
alles werd haar teveel
maar voordat iemand het merkte
was ze weg van het toneel
ze rende van het podium
ze rende uit de zaal
zo hard ze maar kon
en verdween in het niets
aan de horizon
ze liep maar door
het werd donker
ze wilde verder gaan
strekte haar armen uit
onder volle maan
ze bleef zo staan op haar tenen
armen omhoog
en ze was verdwenen
waarheen weet ik niet
ze is weg van haar verdriet
er was eens een meisje
alles werd haar teveel
maar voordat iemand het merkte
was ze weg van het toneel